เมียผมโดนแม่ไล่ออกจากบ้าน!! เพราะมีลูกให้ผมไม่ได้ 1 ปีผ่านไปเจอเธอในสภาพแบบนี้ ผมร้องให้ตาแทบเป็นสายเลือด

      เป็นเรื่องของหนุ่มคนหนึ่ง ที่มีแฟน แต่แฟนไม่สามารถมีลูกให้เขาได้สักที จึงโดนแม่ไล่ออกจากบ้าน และยิ่งกว่านั้น คือเขาต้องเรารับภาระ และรับอารมณ์ของแม่ วันนี้ไข่เจียวจึงจะพาไปดูเรื่องราวความรักกันะคะ ความรักอาจจะไม่สมบูรณ์แบบไปสะทุกอย่างนะคะ โดยเฉพาะรักแรก มันลืมยากถึงแม้จะมีใครใหม่แล้วก็ตาม รักครั้งนั้นก็ยังจำมันได้ดี

      ตอนแรกๆก็ไม่เท่าไหร่ แต่ต่อมาเวลาไม่พอใจอะไรแม่ผม เธอก็จะเอามาลงกับผม ไม่ได้ดังใจก็หนีกลับบ้านแม่ เดือนๆนึงผมต้องไปรับสามสี่ครั้ง ผมทนจนทนไม่ไหว ต้องไปคุยกับแม่ยาย 「การมีลูกเป็นเรื่องปกติของคนแต่งงานแล้ว แต่กลับเอาเรื่องนี้มาทะเลาะกับแม่ผมจนเป็นเรื่องใหญ่ ทำให้ผมทำตัวลำบากมาก คุณแม่ช่วยพูดหน่อยนะครับ」 แม่ยายผมเข้าใจเรื่องราว พอท่านช่วยพูดให้ เมียผมก็ยอมมีลูก

      แต่ผ่านไปแล้วหนึ่งปี เธอก็ยังไม่ท้อง พอแม่ผมบ่น เธอก็ขึ้นบ้าง ผมกลับมาบ้านเห็นเมียกับแม่ทะเลาะกันแล้วก็เหนื่อยใจ เริ่มหมดความเชื่อถือในตัวเธอ เวลาสองคนทะเลาะกันก็ด่ากันจนผมกลัวจะต่อไม่ติด

      ผมเสนอให้เราไปตรวจสุขภาพกัน หมอบอกว่าเราสองคนปกติ ให้ทำอารมณ์ให้ดี อย่าเครียด หลังคุยกันเธอบอกว่าจะพยายามคุยกับแม่ผมดีๆ แต่แม่ผมกลับไม่ชอบเธอมากขึ้นเรื่อยๆ สองคนเหมือนลิ้นกับฟัน ทะเลาะกันตลอดเวลา ผมเริ่มสิ้นหวังกับชีวิตแต่งงาน

พอมีโอกาสไปทำงานต่างประเทศ ผมก็ตัดสินใจไปผ่อนคลายทันที แต่เมื่อกลับมาถึงบ้าน เมียก็ไม่อยู่แล้ว ทิ้งทะเบียนหย่ากับจดหมายไว้หนึ่งฉบับ ที่บรรยายถึงความรู้สึกเธอ ว่าผม ว่าแม่ผม บอกว่าแม่ผมไล่เธอออกจากบ้าน ผมเองก็หมดใจกับชีวิตแต่งงานแล้ว เมื่อเป็นอย่างนี้ก็ต่างคนต่างเดินละกัน เมื่อเธอไม่อยู่บ้าน บ้านก็กลับมาสงบ แม่ผมก็เลิกบ่น

      1 ปีผ่านไป ผมเจอเธอโดยบังเอิญ เธอเข็นรถเข็นเด็กผ่านมา ผมนึกในใจแค่ปีเดียวนี่แต่งงานใหม่จนท้องมีลูกเลยหรอ? เธอเห็นผม มองหน้าผมเหมือนคนแปลกหน้า นี่อะไรไม่ยอมมีลูกกับผม แต่ไม่ถึงปีก็มีลูกกับคนอื่น 「ไม่ใช่ไม่อยากมีลูกรึ แล้วนี่ไปแต่งงานมีลูกกับใครล่ะ」 เธอตาแดง เหมือนโดนผมตีเข้าถูกจุด แล้วขยับปากพูดว่า : 「ลูกของคุณ」 วินาทีนั้นผมหูอื้อไปหมด เหมือนเวลาหยุดนิ่ง

      เธอพูดอย่างสงบ : 「ตอนหย่า ฉันท้องได้ 2 เดือนแล้ว แต่มารู้ทีหลัง แม่คุณด่าว่าฉันทั้งวัน ไล่ให้ฉันออกจากบ้าน คุณไม่ได้สนใจมาไถ่ถามฉันเลย คุณแค่เซ็นต์ชื่อในใบหย่า ฉันก็ทำตามความต้องการของคุณ แล้ววันนี้คุณก็มาดูถูกฉันอีก ฉันก็เลยอยากให้คุณได้รู้ว่า การที่คุณจะไม่เป็นที่รู้จักของเลือดเนื้อเชื้อไขตัวเอง มันเจ็บปวดแค่ไหน」 พูดจบเธอก็เข็นรถหนีไป ผมรีบตามเธอไป เธอก็เลยโยนกระดาษแผ่นหนึ่งให้ผม เป็นใบตรวจสุขภาพ ที่บอกว่าเธอตั้งครรภ์ เธอไปตรวจมาหลังหย่า

      ผมอึ้งอีกครั้ง แอบตามเธอไปที่ที่เธออยู่ มันเป็นบ้านเช่าหลังเล็กๆ เธออยู่กับลูกแค่สองคน ที่แท้เธอไม่ได้กลับไปบ้านแม่เธอ ผมคุกเข้าลงต่อหน้าเธอ ขอให้เธอให้อภัย ให้ผมได้ดูแลเธอกับลูก เธอปฏิเสธ ไม่ให้โอกาสผม ผมทำร้ายจิตใจเธอ ผมจะทำยังไงดี?

       ความรักเป็นสิ่งที่สวยงามเสมอ และยิ่งเป็นรักครั้งแรกดยเฉพาะผู้หญิงจะฝังใจมาก เฉพาะนั้นผู้ชายควรดูแลรักของผู้หญิงให้ดีนะคะ และผู้หญิงก็ควรเอาใส่ใจ และทำหน้าที่แฟน ทีดี รัก เข้าใจ อภัย ดีที่สุด

เรียบเรียงโดย: kaijeaw.com   ขอขอบคุณที่าจาก: liekr