หญิงสาวมีสามีเป็นหนุ่มหน้าตาดี จนใครต้องอิจฉา..แต่ใช้ชีวิตอยู่กันไป ชีวิตกับเป็นแบบนี้..ยิ่งกว่านิยาย!! 

     ฉันและสามีเป็นเพื่อนร่วมรุ่นคณะเดียวกัน เขาหน้าตาดี ผิวขาว ตัวสูงหุ่นดี จึงทำให้มีสาวๆหลายคนมาชอบเขา ช่วงมหาวิทยาลัยมีสาวๆที่แอบชอบเขาหลายคนเสนอตัวช่วยเขาทำรายงาน ซื้อข้าวมาให้  แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทำให้ฉันกลายมาเป็นแฟนของเขา เราต่างเป็นเหมือนคู่จิ้นในคณะทำให้เพื่อนหลายคนต่างอิจฉา ที่สำคัญคือหน้าที่ทำรายงานให้เขา ซื้อข้าว ฯลฯ ก็ตกมาเป็นหน้าที่ของฉันด้วยเช่นกัน ตอนนั้นฉันคิดว่าฉันเองก็เป็นแฟนกับเขา จึงทำไปด้วยความเต็มใจ เพราะไม่อยากให้ใครมาแย่งทำหน้าที่นี้แทนฉัน

     เราสองคนแต่งงานกันทันทีหลังจากเรียนจบ ฉันได้งานเป็นพนักงานธุรการในโรงงานแห่งหนึ่ง ส่วนเขาพยายามหางานที่ได้เงินดีกว่าฉัน เพราะไม่อยากให้ฉันมีชีวิตที่ลำบาก จึงยังตัดสินใจเลือกงานไม่ได้สักที ระหว่างที่เขากำลังหางานฉันก็ต้องเลี้ยงดูเขาเป็นเวลาหลายเดือน แต่หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ได้งาน เป็นพนักงานขายที่ต้องวิ่งไปทั่วประเทศ แต่ทำได้ไม่นานเขาก็ต้องลาออกเพราะทนความกดดันไม่ไหว [ads]

     เพื่อนๆหลายคนต่างอิจฉาที่ฉันได้แต่งงานกับเขา เพราะเขาเป็นถึงดาวมหาวิทยาลัย แต่ใครจะรู้เล่าว่า เบื้องหลังของความอิจฉามีความลับที่ไม่สามารถบอกใครได้ หลังจากนั้นเขาก็ได้งานใหม่อีกหลายงาน แต่ละงานก็ทำได้ไม่ถึงสองเดือนก็ต้องลาออก บางครั้งก็อ้างว่าหัวหน้าเรื่องมาก บางครั้งก็บอกว่างานหนักเกินไปไม่คุ้มค่ากับเงินเดือน จนตอนนี้เขาออกมาอยู่บ้านเฉยๆ ให้ฉันดูแล บางเดือนที่เงินไม่พอจ่าย ฉันก็ต้องขอพ่อแม่ของเราสองคนมาใช้ไปก่อน จนมาวันหนึ่งเขามาบอกฉันว่า จะออกไปข้างนอกเพื่อหาเงิน ใครจะรู้ว่าเขาไปเล่นการพนันในบ่อน เมื่อเสียพนันหลายครั้งเข้า จึงทำให้เขากลายเป็นคนอารมณ์ร้อน โมโหง่าย บางครั้งพอกลับมาถึงบ้านก็ดุด่าทุบตีฉัน

    มีอยู่คืนหนึ่งเขาเสียพนันจนต้องโทรศัพท์มา บอกให้ฉันรีบไปส่งเงินให้เขา ฉันวางสายทันทีโดยที่เขายังไม่ทันพูดจบ เพราะฉันรู้สึกเหนื่อยแล้ว ไม่อยากทนกับอะไรแบบนี้อีกแล้ว หลังจากนั้นเมื่อเขากลับมาถึงบ้านก็อาละวาดทุบตีฉันอย่างหนัก ครั้งนี้ฉันยอมให้เขาทุบตีโดยไม่โต้ตอบอะไร จนกระทั่งเขานอนหลับไป ส่วนฉันก็เก็บข้าวของ และหอบร่างกายที่บอบช้ำออกจากบ้าน [ads]

    จน 3 วันให้หลัง เขาก็มาอ้อนวอนขอร้องให้ฉันกลับบ้านไปหาเขา เขาให้สัญญาว่าจะไม่ทำตัวแบบเดิมอีก จะเลิกพนันและจะหางานทำ แต่ฉันไม่สามารถให้อภัยเขาได้อีกแล้ว และฉันไม่อยากจะมีชีวิตที่ทุกข์ทรมานแบบเดิมอีกต่อไป 

    ปัญหาความรุนแรงในครอบครัว ถือเป็นปัญหาที่ร้ายแรงในสังคมที่ควรตระหนัก บนโลกนี้ยังมีผู้หญิงอีกจำนวนไม่น้อยที่ถูกสามีทำร้ายโดยไม่มีทางสู้ เราดีใจที่เธอสามารถหนีออกจากสามีได้สำเร็จ เราหวังว่าเธอจะมีชีวิตที่ดีกว่าเดิม โดยที่ไม่ต้องทนถูกทำร้ายร่างกายอีก การทำร้ายร่างกายผู้หญิงไม่ใช่ทางออก ทางที่ดีควรคุยกันด้วยเหตุผลจะดีกว่า…

ขอขอบคุณที่มาจาก : liekr.com