ลูกเอาแต่ใจตัวเอง ..รับมืออย่างไรดี !!

    บ้านไหนมีลูกเล็กบ้างคะ เด็กๆ มักต้องการความรัก ความสนใจจากพ่อแม่หรือผู้ปกครองเป็นเรื่องปกติ หากลูกของคุณเกิดต้องการความสนใจมากเป็นพิเศษ หรือที่เรียกว่าเด็กเอาแต่ใจ คุณมีวิธีการรับมืออย่างไร คนเลี้ยงดูหรือผู้ปกครองบางคนมักจะใจอ่อน ยอมตามใจเด็กโดยไม่มีการกำหนดขอบเขต เมื่อถูกขัดใจก็จะร้องแล้วผู้เลี้ยงก็ยอมให้หมด จะนำไปสู่การสร้างนิสัยทำอะไรตามใจตนเองเสมอ จนเมื่อเติบใหญ่จะมีปัญหาในการอยู่ร่วมกับผู้อื่น ทำให้ตัวเด็กเองไม่มีความสุข ดังนั้นผู้ปกครองทุกคนจึงควรเลี้ยงลูกด้วยความรักโดยไม่ตามใจเด็กจนเด็กมีนิสียเอาแต่ใจตนเองในที่สุด ไข่เจียว.com มีเคล็ดลับวิธีการดีๆ มาแนะนำกันค่ะ

advertisement

http://www.momypedia.com/file_manager/mmpd/1_3_article/445_1.jpg

    1. หาเหตุผลที่ลูกเรียกร้องความสนใจมากเกินไป ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เรื่องอะไรก็ตามที นั่นอาจเป็นเพราะลูกรู้สึกกลัวที่จะสูญเสียคุณไป ในช่วงเวลาที่คุณแสนจะยุ่งวุ่นวายกับหน้าที่การงาน หรืออาจเป็นเพราะเขาอิจฉาน้องที่เล็กกว่า คุณควรจะแก้ไขปัญหาโดยแสดงให้ลูกรู้โดยไม่ต้องเรียกร้องว่ารักลูกเสมอ จะไม่มีทางทิ้งไปไหน

    2. อายุของลูกสำคัญมากที่คุณต้องเข้าใจ การที่ลูกเอาแต่ใจ อาละวาด งอแงร้องไห้แทบบ้านแตก ขอให้จำไว้ในใจให้ดีเลยว่า สำหรับเด็กวัยเตาะแตะหรือเด็กก่อนวัยเรียน พฤติกรรมเรียกร้องความสนใจอย่างมากนี้เป็นเรื่องปกติ แม้จะทำให้คุณปวดหัวมากก็ตาม ก็ต้องควบคุมอารมณ์ให้ได้ ไม่ทำอะไรรุนแรงเกินไป

[ads]

    3. พูดคุยกับลูกถึงสิ่งที่ลูกทำไม่ดี คุณไม่ควรละเลยพฤติกรรมการเอาแต่ใจของลูก แต่ตรงกันข้ามพ่อแม่ควรจะต้องบอกลูก ชี้ให้เห็นว่าสิ่งที่เขาทำนั้นไม่สมควร

    4. ไม่แก้ปัญหาด้วยการทะเลาะต่อล้อต่อเถียงกับลูก หรือโต้ตอบด้วยพฤติกรรมที่รุนแรงมากกว่า ถ้าสิ่งที่ลูกทำนั้นไม่ใช่สิ่งที่เป็นอันตรายหรือสร้างความเดือดร้อนมากมาย ทางที่ดีที่สุดควรพยายามทำเป็นเฉยๆ ไม่สนใจ ถ้าคุณจำเป็นต้องทำอะไรสักอย่างกับพฤติกรรมดังกล่าว ให้พูดให้กระชับ สั้นที่สุดเท่าที่จะทำได้ พยายามใจเย็นไว้ก่อน และเดินหนีออกมา

    5. ตามใจลูกในสิ่งที่ดี อย่างเช่นพาลูกออกไปเดินเล่น ซื้อของเล่นที่ส่งเสริมพัฒนาการให้ พูดชมเชยเมื่อลูกทำได้ดี การตามใจลูกในเรื่องด้านบวกเมื่อลูกร้องขอก็เป็นสิ่งที่ดี แต่หากลูกได้รับเมื่อไม่ได้ร้องขอ ลูกก็จะรับรู้ได้ว่าพ่อแม่สนใจอยู่แล้วเป็นปกติ โดยไม่ต้องทำตัวเอาแต่ใจ

    6. คนในบ้านทุกคนต้องร่วมมือกันรักษากฎเกณฑ์อย่างสม่ำเสมอ แนวทางวางกฏระเบียบของบ้านที่ลูกต้องปฏิบัติตามโดยไม่มีข้อแม้ คนในบ้านทุกต้องรักษากฎ คือไม่ควรให้ท้ายเด็กในเวลาที่เด็กไม่อยากทำตามกฎ

    7. ฝึกให้ลูกช่วยเหลือตัวเอง ในชีวิตประจำวันต้องให้เด็กมีความรับผิดชอบ เริ่มต้นที่เรื่องง่ายๆ เช่น เด็ก 3 ขวบหัดใส่เสื้อผ้าเอง ตักข้าวทานเอง เป็นต้น เป็นพื้นฐานที่ดีให้เด็กรู้จักการแบ่งปันและช่วยเหลือผู้อื่นด้วย

[yengo]

    8. จำกัดขอบเขตพฤติกรรม พฤติกรรมเอาแต่ใจบางอย่างเป็นพฤติกรรมที่น่ารำคาญ แต่บางอย่างก็ถึงขั้นที่รับไม่ได้เลย ถ้าลูกขี้เอาแต่ใจของคุณต้องการเป็นความสนใจหนึ่งเดียวเท่านั้นของบ้าน คุณก็ควรจะจำกัดขอบเขตที่ชัดเจน ด้วยการใช้สัญญาณทางกาย เช่นสายตา มือ สำหรับเด็กโตก็อาจจะต้องใช้การตั้งกฎเกณฑ์ หากผิดกฎจะต้องมีมาตราการลงโทษ เป็นต้น

    9. อย่าให้การแสดงอารมณ์ร้ายของเด็กได้ผล การที่เด็กแสดงอารมณ์ร้ายเพื่อให้ผู้ใหญ่สนใจทำให้คุณเหนื่อย ให้คุณเปลี่ยนใจ หลีกเลี่ยงให้เขาได้ทำในสิ่งที่เขาต้องการแต่ไม่ถูกต้อง ก็ต้องใจแข็งไว้ ผู้ใหญ่ควรดูอยู่ห่าง ๆ หรือถ้าเขาอยู่ในที่ที่ปลอดภัยอาจให้เด็กอยู่ตามลำพังแสดงอารมณ์จนพอใจ แล้วเขาจะหยุดเอง จึงค่อยพูดกับเขาว่าไม่ควรทำ

    10. สอนให้ลูกรู้จักรอ การรอช่วยให้เด็กๆ มีสมาธิ จัดการกับความหงุดหงิดที่ไม่ได้อย่างใจได้ดีขึ้น ชีวิตจริงย่อมมีปัญหาและอุปสรรคที่ทำให้ไม่เป็นอย่างที่อยากให้ไปเป็นเสมอ จึงต้องฝึกให้เด็กได้เรียนรู้และถือปฏิบัติ การฝึกให้เด็กรอ เช่นไม่ยอมให้เด็กขัดจังหวะ ขณะที่คุณกำลังพูดกับผู้อื่นหรือกำลังพูดโทรศัพท์อยู่

advertisement

http://kp.thaibuffer.com/img_cms2/user/natthida/etc/ch_00.jpg

    ข้อปฏิบัติที่แสนจะดูธรรมดา แต่เชื่อว่าเป็นเรื่องยากสำหรับใครหลายๆ คน หากเป็นเช่นนั้นจริงก็ไม่ใช่ว่าเป็นเรื่องที่ไม่สามารถทำได้นะคะ ขอแค่ผู้ปกครองทุกคนคำนึงถึงประโยชน์ของลูกเป็นหลัก เลี้ยงลูกให้ไม่เอาแต่ใจและเป็นเด็กที่มีการควบคุมอารมณ์และมีวินัยได้ คุณพ่อคุณแม่และผู้ปกครองทุกคนต้องแสดงความรัก ความเอาใจใส่แก่เด็กอย่างพอเพียงด้วยนะคะ

เรียบเรียงเนื้อหาโดย : ไข่เจียว.com