ระวัง!!เชื้อโรค..จากที่สาธารณะ ทำสุขภาพพัง!!

    สถานที่สาธารณะ เป็นสถานที่ๆ ทุกคนสามารถใช้บริการได้ ดังนั้นเราไม่สามารถรู้ได้เลยว่าใครจะป่วยเป็นโรคอะไร มือล้างสะอาดหรือไม่ ไอ จาม และสัมผัสเชื้อโรคไว้ตรงไหนของสถานที่สาธารณะ แล้วเราไปใช้สถานที่สาธารณะนั้น เราก็อาจไปสัมผัสเอากับเชื้อโรคเหล่านั้นได้ เป็นสาเหตุให้เราป่วยได้โดยไม่รู้ตัวเลย สถานที่สาธารณะที่เราเสี่ยงต่อเชื้อโรคนั้นอันดับต้นๆ ก็น่าจะเป็น ห้องน้ำสาธารณะ ตู้โทรศัพท์สาธารณะ และ สระว่ายน้ำสาธารณะ เราลองมาดูกันค่ะว่า ทั้ง 3 สถานที่นั้นเราจะเจอเชื้อโรคอะไรกันบ้าง ตาม Kaijeaw.com มาดูกันเลยค่ะ

ห้องน้ำสาธารณะ
     เพราะน้ำสาธารณะ มีความเสี่ยงในการติดโรคได้ ห้องน้ำสาธารณะส่วนใหญ่ไม่ค่อยได้รับการทำความสะอาดเท่าที่ควร ทำให้มีโอกาสที่จะติดโรคได้  อย่างเช่น “เริม” แต่ก็พิสูจน์ได้ยากว่าติดต่อจากการใช้บริการห้องน้ำสาธารณะ เพราะโรคนี้จะติดต่อทางเพศสัมพันธ์เป็นหลัก ถ้าผู้ใช้บริการห้องน้ำสาธารณะมีแผลเริมอยู่ ถ้าเป็นแผลเปิดและเมื่ออีกคนเข้าไปใช้ต่อทันที ก็มีสิทธิ์ที่จะติดเชื้อได้ 
     นอกจากนี้ยังมีเชื้อโรคอื่นๆ ที่มาจากการสัมผัสอุจจาระ อย่างเช่น อหิวาตกโรคหรือไข้รากสาด ถ้าคนที่เข้าห้องน้ำถ่ายอุจจาระแล้วไม่ได้ล้างมือให้สะอาด เกิดมีอุจจาระปนเปื้อนบริเวณมือ เมื่อมือไปจับก๊อกน้ำหรือจับลูกบิด คนที่ไปจับต่อมาแล้วไปสัมผัสโดนปากหรือน้ำลายก็มีโอกาสได้รับเชื้อเช่นกัน 
     การป้องกันการติดเชื้อจากห้องน้ำสาธารณะ คุณควรใส่ใจกับสุขภาพอนามัยให้มากขึ้น รู้จักล้างมือและชำระล้างสิ่งสกปรก หรือเชื้อโรคจากร่างกายก่อนที่จะมาสัมผัสกับส่วนต่างๆ ของร่างกาย การขยี้ตา หรือจับปาก จับจมูก ต้องล้างมือให้สะอาดเรียบร้อยก่อนก็จะช่วยป้องกันการติดเชื้อได้

[ads]

สระว่ายน้ำสาธารณะ
       เชื้อโรคที่เราจะได้ตามมาจากสระว่ายน้ำสาธารณะ อาจจะทำให้เราติดเชื้อในช่องคลอด จากการว่ายน้ำในสระว่ายน้ำที่ไม่สะอาดและไม่ได้มาตรฐาน ถึงแม้ว่ามีการใช้ยาฆ่าเชื้อโรค อย่างคลอรีนก็ตามที คุณก็สามารถที่จะติดเชื้อโรคได้เช่นกัน
       ติดเชื้อในช่องคลอด ได้แก่ โรคพยาธิในช่องคลอด และ โรคเชื้อราเพราะเชื้อพยาธิและเชื้อรา อาการอักเสบของเยื่อบุปากช่องคลอด ผู้ป่วยเหล่านี้ หลังจากว่ายน้ำแล้ว จะมีอาการแสบๆ ที่ปากช่องคลอด โดยเฉพาะเมื่อปัสสาวะไหลมาถูกบริเวณนั้น บางคนมีอาการตกขาวร่วมด้วยเมื่อตรวจภายใน ก็พบมีอาการอักเสบของเยื่อบุช่องคลอดอย่างชัดเจน แต่ตรวจไม่พบเชื้อที่เป็นสาเหตุที่จะทำให้เกิดโรคได้ พวกนี้สาเหตุมักเกิดจากการแพ้คลอรีนที่มีอยู่ในน้ำโดยเฉพาะอย่างยิ่ง น้ำที่มีคลอรีนในอัตราส่วนที่เข้มข้นเกินไป
       การติดเชื้อแบคทีเรีย ด้วยสระว่ายน้ำบางแห่งไม่ได้รับการดูแลเท่าที่ควร มีกระเบื้องแตกหรือชำรุดอยู่ในสระ เมื่อว่ายน้ำไปถูกกระเบื้องเหล่านี้บาดจนเป็นแผล อาจจะกลายเป็นแผลเรื้อรังขนาดใหญ่ได้ในบางครั้ง ซึ่งแผลเหล่านี้ มักจะเกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย ที่เรียกว่า Mycobacterium marinum เชื้อนี้ทำให้เกิดแผลเรื้อรังคล้ายแผลที่เกิดจากเชื้อวัณโรคผิวหนังได้ แผลนี้รักษาค่อนข้างยาก แต่หายได้
       การป้องกันการติดเชื้อจากสระว่ายน้ำสาธารณะ แนะนำว่าให้เลือกใช้สระว่ายน้ำสาธารณะมาตรฐานที่มีระบบกรองน้ำ มีการไหลเวียนถ่ายเทน้ำ มียาฆ่าเชื้อโรคใส่ไว้ในปริมาณที่เหมาะสม ร่วมกับรังสีและความร้อนจากแสงแดดทำให้น้ำในสระสะอาดและปลอดภัย 

ข้อควรปฏิบัติเมื่อต้องใช้บริการสระว่ายน้ำสาธารณะ เพื่อความปลอดภัย
     1) ปฏิบัติตามกฏเกณฑ์ของสระว่ายน้ำโดยเคร่งครัด เช่น อาบน้ำให้สะอาดทุกครั้งก่อนลงสระ ไม่บ้วนน้ำมูกหรือน้ำลาย ถ่ายของเสียลงในสระ เป็นต้น
     2) นักว่ายน้ำควรได้รับการตรวจร่างกายอย่างละเอียด เจาะเลือดตรวจดู ภาวะภูมิคุ้มกันโรคและโรคที่มีอยู่ในร่างกาย ถ้าพบโรคใด เช่น โรคซิฟิลิส ก็ควร รักษาเสีย ถ้าขาดภูมิต้านทานโรค ควรรับการฉีดวัคซีนให้เรียบร้อยก่อน โดยเฉพาะโรคตับอักเสบ เป็นต้น หญิงที่แต่งงานแล้วหรือหญิงสาวที่มีอายุมากกว่า 25 ปี ควรได้รับการตรวจภายในปีละครั้ง เพื่อตรวจรักษาโรคบางชนิดที่มีอยู่ใน ช่องคลอดแต่ไม่มีอาการให้หมดไปเสีย อย่างน้อยก็ได้รับการตรวจหามะเร็ง ระยะแรกเริ่ม
    3) เมื่อมีสิ่งผิดปกติเกิดหลังจากว่ายน้ำแล้ว ควรรีบไปรับการตรวจจากแพทย์ และควรงดเล่นน้ำในระยะนี้
    4) ไม่ควรให้น้ำเข้าปาก
    5) ไม่ควรใช้เครื่องนุ่งห่มหรือของใช้ส่วนตัวร่วมกัน 
    6) สระน้ำและน้ำในสระ ควรได้รับการตรวจบำรุงไม่ให้มีสิ่งบกพร่อง ที่อาจทำให้เกิดอันตรายต่อร่างกาย และเสี่ยงต่อการติดเชื้อของนักว่ายน้ำ

[ads]

โทรศัพท์สาธารณะ
     ตู้โทรศัพท์สาธารณะ เป็นสถานที่ที่เราสามารถรับเชื้อได้โดยตรงจากการสัมผัสเชื้อโรค เชื้อที่เราจะได้พบเจอในตู้โทรศัพท์สาธารณะ คือ

      – เชื้อไข้หวัดทั้งหลาย คนที่มีเชื้อไข้หวัด แล้วมีน้ำมูกแล้วน้ำมูกไปติดอยู่ที่ตัวเครื่องรับโทรศัพท์ หรือบริเวณรอบๆ ตู้โทรศัพท์ และหากว่าคุณเกิดไปใช้โทรศัพท์เหล่านั้นเข้า ไปสัมผัสจับต้องสารคัดหลั่งดังกล่าว หากว่าเชื้อโรคเหล่านั้นยังมีชีวิตอยู่ แล้วนำมาป้ายโดนปาก จมูก ก็มีโอกาสติดเชื้อได้
      – วัณโรค ซึ่งตามทฤษฎีแล้วจะไม่ติดจากการสัมผัสในการใช้โทรศัพท์ แต่จะเกิดการติดเชื้อได้จากการไอหรือจาม ซึ่งจะได้รับเชื้อโดยการสูดหายใจเข้าไปโดยตรง
      – เชื้อเริม ติดต่อจากการสัมผัสโดยตรง ซึ่งถ้าผู้ป่วยเริมมีแผลอยู่แล้วไปใช้โทรศัพท์ เมื่อคนที่มาใช้โทรศัพท์คนต่อไปสัมผัสโดนเชื้อไวรัส แล้วใช้มือขยี้ตาหรือป้ายโดนปากโดนน้ำลาย ก็มีโอกาสที่จะติดเชื้อเหล่านั้นได้
      – หูด เป็นเชื้อไวรัสชนิดหนึ่งที่สามารถติดต่อได้จากการสัมผัสโดยตรง เพราะฉะนั้นผู้ใช้บริการโทรศัพท์สาธารณะก็จะมีโอกาสติดเชื้อนี้ได้
      – โรคแอนแทรกซ์ เป็นโรคที่สามารถติดต่อได้ง่าย ซึ่งเคยมีข่าวว่าคนอเมริกันได้รับจดหมาย และสัมผัสโดนสปอร์ของเชื้อโรคแล้วเป็นโรคนั้นได้ ถ้าได้ไปสัมผัสโดยตรงหรือสูดหายใจเอาสปอร์ที่อยู่บริเวณนั้นเข้าไป ก็มีอาการเป็นโรคได้ง่ายๆ 
      การป้องกันการติดเชื้อจากตู้โทรศัพท์สาธารณะ โอกาสในการติดเชื้อจากการใช้บริการของโทรศัพท์สาธารณะนั้น ไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆ แต่ก็สามารเกิดขึ้นได้ โดยอาศัยปัจจัยหลายอย่างด้วยกัน ปริมาณเชื้อว่ามีปริมาณมากหรือน้อย เชื้อดังกล่าวยังมีชีวิตอยู่ ผู้ที่สัมผัสมีภูมิต้านทานต่อโรคมากน้อยเพียงใด ดังนั้นการป้องกันการติดเชื้อจากโทรศัพท์สาธารณะ คือ ระหว่างการใช้โทรศัพท์ ไม่ใช้มือป้ายตา ป้ายปาก ป้ายจมูก ระวัง! ไม่นำกระบอกโทรศัพท์มาแนบปากจนเกินไป และให้รีบล้างมือทันทีหลังจากใช้โทรศัพท์แล้ว เพราะเชื้อเมื่อออกมาจากตัวผู้ป่วยแล้ว ยังอยู่ได้หลายชั่วโมงหรือเป็นวัน
      เพราะเชื้อโรคอยู่รอบตัวเรา ทั้งที่มองเห็นและมองไม่เห็น และเชื้อโรคเหล่านี้ก็เป็นสาเหตุที่ทำให้เราเจ็บไข้ได้ป่วยอยู่บ่อยๆ โดยที่เราไม่รู้ตัวได้เลย แต่การที่เราจะหลีกเลี่ยงใช้สถานที่สาธารณะก็เป็นไปได้ยาก บางครั้งก็จำเป็น ดังนั้นทางที่ดีคือต้องเลือกที่ๆ ดูแล้วสะอาด ปลอดภัย ใช้งานแล้วควรล้างมือให้สะอาด และที่สำคัญคือคุณต้องหมั่นดูแลและบำรุงสุขภาพให้แข็งแรง เพื่อให้ร่างกายมีภูมิต้านทานต่อเชื้อโรคได้

เรียบเรียงเนื้อหาโดย : kaijeaw.com