ปรี๊ดแตก! โดนเด็กถีบเบาะตอนดูหนัง แถมยังโดนแม่เด็กด่าแรง สุดท้ายสวนกลับแรงแบบนี้…แม่เด็กแทบช๊อค!
advertisement
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่ายืมยูสเซอร์เพื่อนมาโพสนะครับ พอดีผมเพิ่งสมัครสมัครชิกแล้วยังรอทางทีมงานตรวจสอบบัตรประชาชนอยู่ ซึ่งมันช้า ไม่ทันใจ เรื่องเป็นงี้ครับ คือไปดูหนังเรื่อง Now You See Me 2 รอบสื่อมาที่เอสพลานาดรัชดา รอบ 20.00 น. โรงที่ 4 ครับ เรากับเพื่อนได้นั่งแถว I12 และ I13 ครับ ข้างหน้าโล่งเป็นทางเดิน
ระหว่างนั่งรอคนเข้ามาเต็มโรง ในใจก็ภาวนาละ กุดูหนังไม่บ่อย อย่าให้กุเจอเด็กเลย สุดท้าย เกลียดอะไรได้อย่างนั้นครับ ข้างหลังเป็นที่นั่ง H12 และ H13 (อาจจะคลาดเคลื่อน 1 เลข เพราะเก้าอี้มันสับหว่างกัน) เป็นแม่สูงวัยเสื้อสีขาวหอบของพะรุงพะรัง กับเด็กผู้ชายคนนึงพอนั่งปุ๊บ คำถามมาละ เราหันมองหน้าเพื่อนทันทีแล้วถอนหายใจ เห้ออ ภาวนาอีกรอบอย่าให้ถามทั้งเรื่อง เพราะหันไปมองน้องก็ดูโตพอที่จะไม่งอแงแล้ว โอเค พอหนังเริ่มไม่ถามหว่ะ โคตรโชคดี นั่งดูสงบมาก อ่ะกูรอดละ [ads]
แต่…ความดีมักอยู่กับเราเพียงครู่
ผ่านไป 15 นาที ยิ้มถีบเบาะ!!!
ครั้งที่ 1 อ่ะ คงพลาด
ครั้งที่ 2 อ่ะคงเผลอมาโดนอีก
ครั้งที่ 3 ไม่ถีบแบบพลาดครับ เป็นถีบแบบเขย่า
เราจึงหันไปมองหน้า 1 ครั้ง ก็หยุด
ผ่านไปประมาณ 15 นาที มาอีก เขย่าแบบเดิมเลย
เราเลยหันไปมองแล้วพูดว่า 'น้องครับอย่าถีบเบาะครับ' พูดดีมากไม่มีน้ำเสียงโมโหน้องก็หยุด คนเป็นแม่ก็ไม่ได้สนใจสิ่งที่เราพูดเลย เงยหน้าดูหนังต่อไป อ่ะโอเค ดูหนังไปเรื่อยๆ ก็มีการโดนเบาะเราตลอดเวลา เราหันไปดูแต่ไม่พูด คือน้องตัวเตี้ยไง แล้วนั่งแบบเอนจะนอนแล้วอ่ะ แล้วนอนไขว่ห้างบนเบาะ ทำให้ปลายเท้ามาโดนเรา
อ่ะพอหันไปดู ก็หยุด ซักพักก็เขย่าอีก
นี่เลยหันไปพูดว่า 'น้องครับ นั่งดีๆครับ อย่าถีบเบาะพี่' ครั้งนี้คนเป็นแม่กระซิบลูกบอกให้นั่งดีๆ อ่ะโอเค คิดในใจคงคุมลูกได้ละ พอหนังถึงตอนพี๊คๆ ตอนท้าย กำลังมันส์กับหนัง ถีบอีกแล้วววว โอ๊ยยย นี่กระซิบกับเพื่อนว่า ถ้าถีบอีกที จะพูดกับแม่มันละ ไม่พูดกับลูกละ ไม่ไหวละ ไม่นาน ปรากฎ ถีบอีกจริงๆ แต่เป็นช่วงแบบหนังกำลังจะเฉลยหลายๆ อย่าง ไม่อยากให้เสียงรบกวนคนอื่นมาก เลย หันไปเฉยๆ ปรากฎ คนเป็นแม่เห็นว่าเราหันไป เลยบอกลูกว่า 'นั่งดีๆ' น้องเลยหยุด
ระหว่างที่หนังใกล้จบ เราก็โดนถีบอีกหลายครั้งแต่ไม่เขย่า แต่เราก็โอเค ใจเย็นไว้ (ปกติไม่เป็นงี้) หนังจะจบละ เลยนั่งทนๆ ไป
จนในที่สุด หนังจบ ก็นั่งรอ อีคนข้างๆ พูดว่ามี end credit และ 2 แม่ลูกนั่นก็ยังไม่ลุกออกไป เราเลยนั่งต่ออีกแป๊บ
สรุปขี้เกียจรอ เลยจะลุกออก เรื่องมันเกิดตรงนี้ครับ 555555
เราหันไปบอกน้องที่ถีบเบาะเราด้วยน้ำเสียงที่เป็นมิตรมาก ไม่เสียงดังอะไรทั้งสิ้น
เรา : 'น้องครับ วันหลังมาดูหนัง อย่าถีบเบาะคนข้างหน้านะครับ' #ยิ้ม
คนแม่ก็ไม่พูดอะไร แต่พอเราจะหันหลังให้ จะเดินออก นางสวนขึ้นมาเลย
คนแม่ : 'ก็เด็กมันขยับตัว จะไปโดนบ้างไม่ได้เลยหรอ?' #ทั้งสีหน้าและน้ำเสียงมาเต็ม
เราเลยแบบโอเค๊ คือคุณรู้ว่าลูกผิดนะ แทนที่จะบอกลูกว่า ขอโทษพี่เค้า หรือคนเป็นแม่ขอโทษเราแทนลูกเรื่องนี้ก็จะจบเลย แต่ยิ้มมีประโยคนี้ขึ้นมาแทน เราก็ไม่ยอมเลยพูดต่อ
เรา : 'ไม่ใช่แค่ขยับตัวครับ แต่น้องเค้าถีบเบาะ และถีบหลายครั้งมาก
ผมก็หันไปพูดหลายครั้งแล้ว ถ้าดูแลไม่ได้ก็เอาไว้บ้านนะครับ ไม่ต้องพาออกมาดูหนังข้างนอก' เงียบไปแปบนึง คนในโรงที่เหลือเกือบครึ่งเริ่มหันมามอง เพราะเราพูดเสียงดังมาก ระหว่างที่เราเดินพ้นแถวตัวเอง กำลังจะขึ้นบันได คนแม่ก็ตะโกนมาเลย ตะโกนแบบเราได้ยินชัดมาก เพราะที่นั่งอยู่กลางโรง แต่ตอนนี้ตัวเราอยู่ริมแถวตรงบันไดละ [ads]
แม่ : 'เด๋วคุณมีลูก คุณก็จะเข้าใจ' #เสียงสั่น #คงโกรธแหละ
เราก็สวนเลย จะรออะไรหล่ะ ตอนนั้นสายตาคนครึ่งโรงที่เหลือหยุดมองมาที่เราละ แม้แต่คนที่กำลังเดินออกก็หยุดเดินและหันมามอง เราเลยพูดเสียงดังมาก ชนิดที่กลบเสียงเพลงตอนท้ายของหนังไปเลยว่า
เรา : 'ถ้าผมมีลูก ผมก็จะสอนเค้าครับ'
#อิ้มยิ้มแล้วเดินออกจากโรงหนัง
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ลูกคุณไม่ได้น่ารักสำหรับทุกคน จำไว้ครับ
ขอขอบคุณษที่มาจากคุณ : OMGMAN