คบกันมาไม่เคยใส่ใจ ภาระทุกอย่างตกอยู่ที่ภรรยา!! 1ปีผ่านไป ต้องมาเสียดาย เพราะรู้ว่าเธอกำลังจะเป็น…

       ความรักคืออะไร ความรักคือการดูแลกันละกัน ใส่ใจ ในทุกๆเรื่องของอีกฝ่าย ใช่หรือป่าว  ขึ้นว่าผู้ชายก็ต้องเป็นหัวหน้าครอบครัว เป็นที่พึ่งได้สำหรับภรรยาใช่หรือป่าว ความรักเป็นยังไงกันแน่คุณเข้าใจมันดีแล้วหรือยัง เป็นแค่เพียงให้อีกฝ่ายใส่ใจดูแลคุณ ตามใจคุณทุกอย่าง เพื่อให้คุณสบายแค่นั่นหรอ วันนี้ไข่เจียวมีเรื่องราวของคู่รักคู่หนึ่งมา ฝากทุกคน อ่านแล้ว หลายคนคงจะเข้าใจ และเป็นการเตื่อนสติของคู่รักหลายๆคนนะคะ

       ถึงแม้จะไม่รู้ว่าเรื่องี่ไข่เจียวจะนำมาเสนอนี้จะเป็นเรื่องจริงหรือไม่ หรืออาจจะเป็นแค่เรื่องเล่า ก้ตาม แต่ไข่เจียวเชื่อว่าเป็นเรื่องที่เตือนสติ และเตือนใจหลายคนได้เป็นอย่างดีเลยทีเดียว ไปฟังเรื่องราวกันเลยดีกว่าคะ

เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั่น

        อาเฉียงเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเพียงคนเดียวในหมู่บ้าน หลังเรียนจบก็หางานที่เหมาะกับตัวเองไม่ได้สักที เขาอยู่บ้านเฉยๆมา 2 ปีแล้ว รายจ่ายทั้งหมดก็ตกเป็นหน้าที่ของภรรยาที่ต้องไปตั้งแผงลอยขายของ

**“ผมเรียนจบตั้งมหาวิทยาลัย จะให้ไปเป็นคนงานในโรงงาน ผู้หญิงอย่างคุณไม่เข้าใจ ระดับผมต้องทำบริษัทใหญ่” อาเฉียงไม่พอใจ หันหลังให้ภรรยาแล้วเข้านอน

**“อาเฉียง ฉันไปขายของกลับมามืดค่ำ คุณอยู่บ้านทำอาหารเย็นได้มั้ย” เหมยลี่ปรึกษากับสามีที่นั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ ขณะเธอกำลังเตรียมอาหารเย็นหลังจากไปขายของเหนื่อยมาทั้งวัน

**“ผมเป็นผู้ชายที่ต้องทำเรื่องยิ่งใหญ่ ทำอาหารซื้อของเป็นเรื่องของผู้หญิงอย่างคุณ อย่ามาโยนให้ผม” อาเฉียงไม่แม้แต่หันหน้ามามอง ยังคงเล่นเกมส์ต่อไป ความหมายก็คือไม่ต้องการช่วยเหมยลี่[ads]

      แต่เหมยลี่ก็ไม่ยอมแพ้ “งั้นตอนกลางวันคุณมาช่วยฉันขายของมั้ย ช่วงนี้ลูกค้าเยอะ ฉันทำคนเดียวไม่ทัน เราสองผัวเมียช่วยกันขาย ร้านจะต้องไปด้วยดีแน่ๆ” จริงแล้วเธออยากให้อาเฉียงมาช่วย ยิ่งตอนนี้เขายังหางานไม่ได้สักที อย่างนั้นสองผัวเมียมาช่วยกันทำร้านเล็กๆให้ใหญ่ขึ้นก็ไม่เลวเลย  แต่คำพูดของเธอก็ไม่สามารถทำให้เขาหันมาสนใจได้ เขาฟังเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา: “โอ๊ย! ร้านคุณมันแค่แผงลอยเล็กๆ ผมเป็นถึงนักศึกษามหาลัย ไม่ไปขายอะไรเล็กน้อยอย่างนั้นหรอก” เหมยลี่มองด้านหลังของอาเฉียงที่เอาแต่เล่นเกมส์ เธออ้าปากจะพูด แล้วก็ต้องหุบปากลง…วันเวลาผ่านไป อาเฉียงเอาแต่อยู่กับบ้าน รอโอกาสทองของเขา และเหมยลี่เองก็ไม่เคยพูดเรื่องนี้กับเขาอีกเลย เธอออกไปขายของที่ร้านของเธอตอนกลางวัน กลางคืนกลับมาจัดการบ้านที่อาเฉียงทำรกไว้ เธอเหนื่อยจนหัวถึงหมอนก็หลับทันที ส่วนสามีถ้าไม่เล่นคอมพิวเตอร์ก็ออกไปกินเหล้ากับเพื่อนฝูง

        อยู่มาวันหนึ่งเขาไปได้ยินว่า ลูกชิ้นปลาของเหมยลี่ไปเตะตานักธุรกิจใหญ่ เหมยลี่กำลังจะกลายเป็นหุ้นส่วนในบริษัท เขาก็รีบกลับบ้านไปคุยกับเธอทันที

      **“อาลี่ มีคนบอกว่ามีนักธุรกิจใหญ่มาสนใจลูกชิ้นปลาของคุณ คุณกำลังจะกลายเป็นหุ้นส่วนใหญ่”

      **“อืม ทำไมหรอ” เธอกำลังหันหลังให้เขา เตรียมอาหารเย็น

      **“นั่นมันบริษัทใหญ่ คุณแนะนำผมเข้าไปหน่อยสิ นี่เป็นโอกาสดีของผมแล้ว” อาเฉียงยิ่งพูดยิ่งดีใจ เขารู้สึกได้ว่าโอกาสของเขามาถึงแล้ว

      **“คุณคุ้นเคยกับขั้นตอนการผลิตมั้ย”

      **“ไม่คุ้นอ่ะ”

      **“คุณมีคอนเนคชั่นมั้ย”

      **“ไม่ ไม่มีป่ะ”

      **“คุณมีประสบการณ์ด้านการบริหารมั้ย”

      **“ไม่มี”

      เหมยลี่หันมาคุยกับเขา “แล้วบริษัทจะเอาคุณไปทำอะไร”

**“ผมจบมหาวิทยาลัย ผมเคยเรียนในมหาวิทยาลัย”

　　ไม่นานหลังจากนั้นอาเฉียงก็ได้รับหนังสือหย่า ข้างในมีกระดาษโน๊ตเขียนคำพูดของเหมยลี่:

-คุณทำอาหารเป็นมั้ย? ไม่เป็น

-คุณเคยทำงานบ้านมั้ย? ไม่เคย

-คุณเคยรู้เคยเข้าใจว่าภรรยาอย่างฉันลำบากแค่ไหนมั้ย? ไม่เคย

-คุณเคยรับผิดชอบอะไรในครอบครัวมั้ย? ไม่เคย

-ฉันเป็นผู้หญิง เป็นภรรยาของคุณ

-เวลาฉันทำงานเหนื่อยๆก็อยากให้คุณมาช่วยแบ่งเบา แต่คุณกลับเอาแต่เล่นเกมส์ กับออกไปกินเหล้ากับเพื่อนๆ

-ฉันทำงานบ้านแสนเหนื่อย แต่คุณกลับบอกว่ามันเป็นหน้าที่ของฉันคนเดียว

-อาเฉียง งานการดีๆรอไปๆก็ไม่มี ใจฉันก็เหมือนกัน

-ในเมื่อทำงานหาเลี้ยงครอบครัวเป็นหน้าที่ของฉัน ทำงานบ้านเป็นหน้าที่ของฉัน ถ้าอย่างนั้นครอบครัวนี้ก็ไม่จำเป็นต้องมีคุณ คุณไม่เหมาะกับตำแหน่ง “สามี” อีกต่อไปในชีวิตของคนเราเรื่องเล็กๆทุกเรื่องในวันนี้จะสะสมเป็นเรื่องใหญ่ของคุณในอนาคต เพราะฉะนั้นไม่ว่าเรื่องงานหรือหัวใจ:

“ปฏิเสธ” ให้น้อย  “ปฏิบัติ” ให้มาก  “บ่น” ให้น้อย “พยายาม” ให้มาก “สนุก” ให้น้อย “ลำบาก” ให้มาก จำไว้: [ads]

      แท็กซี่ที่ไม่ขยัน จะถูก Uberแย่งงาน, พนักงานที่ไม่ขยัน จะถูกพนักงานใหม่แย่งตำแหน่ง, เถ้าแก่ที่ไม่ขยัน จะถูกกลืนกินโดยคู่แข่ง, คนที่ไม่ขยัน จะถูกแทนที่โดยคนที่ยอดเยี่ยมกว่า,

      ไม่ว่าผู้หญิงหรือผู้ชาย อยากให้คุณเข้าใจ : คุณไม่ทำมีคนทำแทนคุณ คุณไม่พยายามมีคนกำลังพยายาม คุณไม่แข่งขันจะมีคนคัดคุณออก ทะนุถนอมคนที่อยู่ตรงหน้า ลองทำสิ่งที่อยู่ตรงหน้า คุณแค่รับผิดชอบในการพยายาม โชคชะตาจะจัดการส่วนที่เหลือเอง

เรียบเรียงโดย:kaijeaw.com