คนเปิดร้านอาหาร แต่ต้องเลิกกิจการทั้งๆที่ขายดี เป็นเพราะสาเหตุใด

คุณ สมาชิกหมายเลข 941889 สมาชิกเว็บไซต์พันทิปได้ออกมาตั้งกระทู้เล่าว่า “คนที่ขายอาหาร แล้วต้องเลิกกิจการไป ทั้งๆที่ยังขายได้ดี ส่วนใหญ่มาจากสาเหตุอะไรกันบ้างครับ”

ส่วนตัวเคยได้ฟังมาจากญาติที่เคยเปิดร้านขายอาหารแล้วต้องเลิกกิจการไป ทั้งๆ ที่ยังขายดี มีลูกค้าเยอะ คือ -เหนื่อยมาก ด้วยอายุที่มากขึ้นและสุขภาพที่แย่ลงเลยทำไม่ไหว ต้องตื่นแต่เช้ามืดมาจ่ายตลาดซื้อของ ซื้อเสร็จก็ต้องมาเตรียมของขาย จัดร้าน ยืนขายทั้งวัน หลังจากนั้นก็ต้องมาเก็บล้าง ทำความสะอาด ไหนจะต้องมาดูบัญชี เช็กสต๊อก วันๆ หนึ่งก็หมดไปแล้ว ไม่มีเวลาเหลือไปทำอย่างอื่นเลย จะหยุดร้านบ้างก็เกรงใจลูกค้าอีก

-ไม่มีลูกๆคนไหนอยากรับช่วงต่อ เรียนจบก็ไปทำอาชีพอื่นที่งานหนักน้อยกว่า อันนี้คือเท่าที่ญาติเคยเล่าให้ฟังนะครับ คนที่ขายอาหาร แล้วต้องเลิกกิจการไป ทั้งๆที่ยังขายได้ดี ส่วนใหญ่มาจากสาเหตุอะไรกันบ้างครับ ท่านไหนเคยมีประสบการณ์บ้าง รบกวนมาช่วยแชร์ให้หน่อยครับ ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากครับ

“หลักๆ ของบ้านผมคือ อายุเยอะแล้ว ลูกๆ บีบบังคับให้เลิก โรครุมเร้าเต็มไปหมด พอเลิกขายปุ๊บ สุขภาพดีขึ้นเลยโดยเฉพาะเข่ากับหลัง ตอนนี้ให้ท่านออกมาพักผ่อนอย่างที่ควรจะเป็น สอนเล่นยูทูป ออกกำลังกายตามคลิป เที่ยวทิพย์ตามช่องพาเที่ยว เก็บลิสต์ร้านอาหารแล้วนั่งแกร็บแอบไปกินกันสองคนตายาย มันควรจะเป็นแบบนี้ตั้งนานแล้ววววววว”

“เปิดร้านอาหารสีร้าน รายได้ดีพอควร ขายได้วันละ 15000-20000 กำไรเดือนละสามสี่แสน ในแต่ละสาขา ต่อมาคู่แข่งมากขึ้น ดูจากแนวโน้ม ก็เลิกก่อนที่จะหายนะ แต่สุดท้ายทุกร้านหายนะหมด เพราะโควิด และจำนวนร้านที่มากขึ้น”

“แถวบ้าน ร้านส้มตำขายดีหลายเจ้า เลิกเพระข้อมือเสื่อมครับ ทำให้ปวดร้าวตำส้มตำไม่ได้อีก และแน่นอน ส้มตำ ปลาร้าสูตรเดียวกัน เครื่องใส่ชุดเดียวกัน แต่คนละคนตำ รสชาติออกมาไม่เหมือนกันครับ สุดท้ายได้ปิดร้าน “

“ล่าสุดที่เจอ ร้านข้าวหมูแดง ถนนสีลม อย่างน้อยก็เจ้าของร้าน 2 รุ่นแล้ว ผมกินร้านนี้มาเกือบ 20 ปี – เจ้าของร้านอายุมาก – รุ่นที่ 3 ไม่สนใจ – เจ้าของที่ดินที่เช่าอยู่ไม่ต่อสัญญาให้ เพราะน่าจะเตรียมเอาที่ดินไปพัฒนาอย่างอื่น (หัวถนนสีลม ติดสถานีรถไฟฟ้า) ข้อ 3 เป็นประเด็นหลักที่ทำให้เขาเลิกทำร้านครับ.. หาที่ใหม่ในทำเลเดิมไม่ได้ในราคาเดิม”

“ญาติทีเลิกบอกว่าทำเองมันเหนื่อย จะให้ไม่เหนื่อยก็ต้องจ้างคนอื่นทำ ซึ่งค่าแรงก็อาจจะไม่คุ้มกับกำไร โดยเฉพาะแม่ครัวกับแคชเชียร์อยากได้คนเก่ง ขยัน ซื่อสัตย์สุจริต อยู่นานๆแต่จ้างหมื่นกว่าบาทเค้าก็ไม่อยู่หรอกนะ อีกอย่างคือทำเล บางทีโดนเวรคืนหรือขายให้ไปทำคอนโดคุ้มกว่า ร้านไอติมเจ้าดังแถวบ้านพอรถไฟฟ้ามาแกขายตึกแถวทำห้างได้มา 70 ล้านก็เลิกเลย”

“ช่วงนี้ผมเอง ก็เห็นร้านนึง ที่ค้าขายอาหารแล้วพ่อแม่ แก่ตัว ประกาศเซ้งร้าง บ้านนี้มีลูกอยู่ แต่เดาว่า ลูกคงเห็นความเหนื่อยของพ่อแม่ เลยไม่อยากรับช่วงทำต่อ ส่งลูกเรียนดี มักรักสบาย แต่ก็รู้ๆกันอยู่ว่า ถ้าเทียบค่าเฉลี่ยคนกินเงินเดือน กับเจ้าของร้านค้า เมื่อตอนอายุ 60-70 ใครจะมีเงินเก็บ + ทรัพย์สิน เย่อะกว่ากัน”

“ส่วนใหญ่ไม่พ้นสุขภาพ+ไม่มีคนรับต่อ ของผมร้านประจำหลายร้านเลย พอแก่/เจ็บแล้วขายบ้างไม่ขายบ้าง บางร้านตายายถ้าปวดก็หยุด เปิดวันปิดห้าวัน เลยไม่มีที่กินไปด้วย”

“ไปกินหลายๆร้าน คุยกับเจ้าของก็เจอหลายร้านไม่มีลูกหลานรับช่วงร้านอาหารขายดี เงินดี แต่เหนี่อย(เป็นร้านห้องแถว ริมทาง เจ้าของทำอาหารเอง)ลูกๆหลานๆก็ได้เรียนดี ไปเรียนเมืองนอก กลับมาก็ทำงานบริษัท ไม่รับช่วงต่อ ทนเหนื่อยไม่ไหว เท่าที่รับฟังมา คนที่มารับช่วงต่อมักจะมีปัญหาจากงานประจำที่ทำอยู่ ถึงลาออกมาทำงานกับทางบ้าน”

   ซึ่งจากโพสต์นี้ก็ได้มีหลายคนบอกว่า สาเหตุหลักๆมีอยู่หลายอย่างทั้งเรื่องครอบครัว หรือเรื่องสุขภาพ บางร้านไม่มีใครมารับช่วงต่อ บางร้านเจ้าของร้านสุขภาพไม่ดี เลยเป็นอันต้องเลิกไป

ขอขอบคุณที่มาจาก :  สมาชิกหมายเลข 941889