เด็กอายุ 16 แชร์มุมมอง ทำไมคนรวยจึงรวยขึ้น และคนจนก็จนลง

       ผู้ใช้เฟซบุ๊กที่ใช้ชื่อ Joseph Suebthayat ได้ออกมาโพสต์แชร์มุมมองเรื่องปัญหาความจนความรวย โดยได้ระบุรายละเอียดว่า 'ทำมั้ยคนรวยจึงรวยขึ้น และคนจนก็จนลง ในมุมมองของเด็กอายุ 16 ปี มีวุฒิแค่ม.3 มองว่า

       เพราะคนรวย รวยมีเงินและมีทุน เมื่อมีลูก ลูกมีไอเดียทำธุรกิจบางอย่าง พ่อที่เป็นคนรวยอยู่แล้ว ก็สามารถสนับสนุนได้ อาจเป็นล้านบาท และเมื่อมันล้มเหลวพ่อที่เป็นคนรวยก็จะบอกลูกว่าไม่เป็นไรเอาใหม่ได้ และลูกก็ใช้เงินทุนขอพ่อในการสร้างธุรกิจต่อไปเรื่อยๆ สมมุติว่าสร้างเป็นสิบธุรกิจ เก้าธุรกิจล้มเหลวมีแค่หนึ่งธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ แต่แค่หนึ่งที่ประสบความสำเร็จก็เพียงพอแล้ว ธุรกิจนั้นอาจทำให้ทั้งครอบครัวและวงศ์ตระกูลรวยขึ้นไปอีก นั้นจึงเป็นเหตุให้ทำมั้ยคนรวยถึงรวยขึ้นทุกๆ วัน มองในมุมกลับกัน ทำมั้ยคนจนถึงยังจนลงทุกวัน

      เพราะว่าคนจนพ่อแม่หาเช้ากินค่ำ บางวันไม่ได้เงินไม่มีข้าวจะกิน อย่าหวังจะได้ทำธุรกิจเลย แค่ส่งลูกไปเรียนในโรงเรียนที่ดีๆ ยังไม่สามารถทำได้ ถึงจะส่งไปเรียนได้ หลักสูตรของโรงเรียนในประเทศไทยก็ไม่ได้สอนในการทำธุรกิจ เช่น วิชาสังคมศึกษา ที่ควรเรียนเรื่อง เศรษฐศาสตร์, การค้า, การลงทุน กลับสอนพุทธศาสนา วิชาภาษาอังกฤษ แทนที่จะสอนเป็นขั้นตอน แบบ ฟัง พูด อ่าน แล้วค่อยเขียน ประเทศไทย สอน ให้อ่าน เขียน พูดละค่อยฟัง [ads]

      ในหลักสูตรการเรียนการสอนต่างประเทศสอนให้นักเรียนได้คิดวิเคราะห์ ได้เสนอความคิดเห็น ได้อภิปราย แต่ในประเทศไทยให้นักเรียนทำได้ แค่ทำตาม ห้ามตั้งคำถาม ห้ามสงสัย และห้ามแสดงความคิดเห็น ในด้านการทำธุรกิจ ลูกคนจนหรือคนชนชั้นกลางอยากได้เงินทุนไปทำธุรกิจ ครั้งแรกอาจได้แต่นั่นคือทั้งหมดในชีวิตของพ่อและแม่แล้ว ถ้าธุรกิจนี้ไม่ประสบผลสำเร็จก็จะไม่มีอะไรกินแล้ว ทำให้เมื่อทำธุรกิจครั้งแรกแล้วล้มเหลว ก็ไม่สามารถสร้างธุรกิจในครั้งถัดๆ ไปได้ นั้นคือเหตุผลว่าทำมั้ยคนรวยถึงรวยขึ้น และคนจนถึงจนลงทุกวันๆ ในมุมมองของผม ใครที่มีมุมมองอื่นที่แตกต่างสามารถแสดงความคิดเห็นได้ เพื่อช่วยกันพัฒนาให้ประเทศไทยมีคนรวยเพิ่มและมีคนจนลดลง ขอบคุณครับ'

จากความคิดเห็น 

ความเหลื่อมล้ำ

ต่อจากคอมเม้นท์ข้างบน

       ซึ่งจากโพสต์นี้อาจจะสรุปได้ว่า โอกาสของคนรวยกับคนจนนั้นมีไม่เท่ากัน เนื่องจากพื้นฐานทางครอบครัว ที่คนรวยมักจะมีแรงสนับสนุนลูก แต่ในส่วนของคนจนบางครอบครัวก็ปากกัดตีนถีบ ขยันแค่ไหนก็ไปได้ไม่ไกล เพราะภาระและความจน

ขอขอบคุณที่มาจาก : Joseph Suebthayat